Woelige baren
Juni is voor de meesten van ons het begin van de vakantietijd. Dan gaan we weg van huis. En vaak naar het buitenland. Zo gaat de Schola Davidica in juli Choral Evensongs zingen in de kathedraal van Bury St. Edmunds. Daarvoor moeten we een zee oversteken en dat doen we nu heel geriefelijk in een grote comfortabele ferry. Maar dat was vroeger een hele uitdaging. De Joden hadden in Bijbelse tijden niet veel op met de grote zee. Ze waren meer een woestijnvolk dat ‘met hun rug naar de zee’ leefde. In psalm 107 somt de dichter omstandigheden op waaruit God het volk redt: in een dorre woestijn, gevangen gehouden door vijanden, als dwazen die in zonde leefden én wanneer ze moesten varen over de grote dreigende zee.
Schepen op zee
De anthem van vandaag is ‘They that go down to the sea in ships’ van Herbert Sumsion (1899 – 1995). Hij was 50 jaar lang verbonden aan Gloucester Cathedral als organist en choir master. Hij speelde ook een sleutelrol bij het organiseren van het beroemde Three Choirs Festival, een van de oudste klassieke muziekfestivals ter wereld.
De anthem bezingt expressief het deel van psalm 107, waarin mensen de zee bevaren die woest en levensbedreigend kan zijn (vss 23 – 30). Herbert Sumsion laat in zijn muziek de zee klinken: eerst kabbelen de golven liefelijk in het orgel en bezingt het koor de grootsheid van de zee. De dichter ziet daarin het werk van God die het al beheerst. Maar Hij laat ook de wind opsteken. De zeelieden worden opgeheven en storten weer neer in een golfdal. Ze rollen heen en weer als dronkenmannen. Koor en orgel rollen ook over elkaar heen in een enorme climax. Maar dan komen de zee en de muziek weer tot rust en bereiken de zeelieden en het koor met orgel de veilige thuishaven.
Het koorgebed is het intieme ‘God be in my head’ van onze dirigent Daniel Rouwkema. Een ijl en kunstig werk op de tekst van een oud Engels gebed uit Sarum Primer.
Canticles
Het Magnificat en Nunc dimittis in C zijn van een andere grote Engelse componist: Charles Villiers Stanford (1852 – 1924). Magistraal begint de tekst met de lofzang van Maria, maar als God omziet naar de armen en nederigen wordt de muziek liefelijk en harmonieus. De lofprijzing jubelt het weer uit, en het lijkt of het koor blijft doorgaan met ‘world without end’.
De psalmen 7 en 10 zingen we op Engelse chant, zoals we die ook zullen zingen in de kathedraal van Bury St. Edmunds.
Zegen
Omdat het de laatste Evensong voor het zomerreces is zingt het koor allen de zegen toe voor de komende maanden met ‘The peace of God’ van John Rutter (1945). Deze beroemde componist en koorleider is vorige week geridderd tijdens de King’s Birthday Honours en mag zich nu ‘Sir John’ noemen.
Grote veranderingen
Na de vakantie vinden een paar grote veranderingen plaats.
We nemen, na ons zingen in Engeland, afscheid van onze dirigent Daniel Rouwkema (zie het bericht hierover elders in dit boekje).
Daarnaast is het de laatste keer dat we in onze oude vertrouwde Janskerk zingen. De kerk wordt de komende tijd verbouwd om plaats te geven aan de Protestantse Theologische Universiteit. Daarom kunnen we, na 40 jaar met dit gebouw verbonden te zijn, daar niet meer terecht. Gelukkig hebben we een nieuw onderdak gevonden in de Nicolaikerk, aan het Nicolaaskerkhof, vlak bij het Centraal Museum, het Ledig Erf en de Twijnstraat. We hopen u daar op 22 september weer te zien voor de eerste Choral Evensong van het nieuwe seizoen.
Van harte welkom op de Choral Evensong op 23 juni 2024 om 17.00 uur, voor de laatste keer in de Janskerk.
Het koor staat onder leiding van Daniel Rouwkema
Jan Hage bespeelt het orgel.
Aanvang 17.00 uur, deuren open om 16.30 uur
