Festival ‘Mystieke vrouwen’ en Schola Davidica 35 jaar

In de bestudering van de geschiedenis is er traditioneel niet veel aandacht voor het aandeel van vrouwen. Het gaat meestal over de strijd van machtige mannen. De kerkgeschiedenis maakt daar zeker geen uitzondering op.
Toch hebben vrouwen eeuwen invloed gehad en ook in de kerk hun rol gespeeld. Met het festival Mystieke vrouwen, van zo. 7 oktober t/m zondag 25 november, besteden negen Utrechtse kerken aandacht aan vrouwen die een belangrijke rol speelden in de geschiedenis van het christendom en de kerk. Utrecht heeft ook haar eigen mystieke vrouwen als zuster Bertken (Buurkerk) en Alyt Ponciaens (Jacobikerk), aan wie aandacht wordt geschonken. Lees meer

Geschiedenis
Het koor ‘Schola Davidica’ is in 1983 ontstaan met een groep muzikale vrienden ten behoeve van het zingen van de psalmen van dominee Pieter Oussoren, op muziek gezet door Gert Oost. Dit gebeurde aanvankelijk onder leiding van dirigent Ab Kraaypoel van kamerkoor Musica Vocalis, voor de vespers in de Lutherse Kerk aan de Hamburgerstraat waar Pieter predikant was. De naam van het koor verwijst ook naar deze oorsprong: ‘Schola Davidica Utrecht’, de leerlingen, ‘scholieren’ van David. Koning David wordt gezien als de dichter van de psalmen, dat is Grieks voor de verzameling van 150 bijbelse ‘liederen’. Lees meer

Het raadsel van het licht

Op een herfstige oktoberavond in 1898 stak componist Edward Elgar (1857-1934) een sigaar op en ging achter de piano zitten. Het was een vermoeiende lesdag geweest en hij kon op de piano doel noch richting vinden. Dromerig improviseerde hij wat. Plotseling onderbrak zijn vrouw hem. ‘Edward’, zei ze, ‘dat is een mooi deuntje.’ Het was alsof de componist uit een droom ontwaakte, schreef hij later. ‘Deuntje?’ vroeg hij. ‘Welk deuntje?’ ‘Wat je zonet speelde’, antwoordde ze. ‘Doe het nog eens. Ik vond het mooi.’ Elgar begon opnieuw totdat zijn vrouw plotseling riep: ‘Dit is het!’
En zo ontstond, volgens de componist, het thema van zijn beroemde Enigma Variaties. Lees meer

Vredige muziek van een botte componist

Van componisten van kerkmuziek die vakkundig serene en vredestichtende teksten op prachtige muziek zetten, verwachten we dat het ook vrome en irenische mensen zijn, maar dat gold in ieder geval niet voor Edward Cuthbert Bairstow (1874-1946) die eerst organist en choirmaster was in London, Wigan en Leeds en van 1913 tot zijn dood in 1946 organist was van York Minster. Hij studeerde orgel in Oxford, London (Westminster Abbey) en Durham. Bairstow stond bekend om zijn laksheid en hij kon bijzonder grof zijn, reden waarom hij bij veel mensen niet zo populair was. Hem werd vriendelijk verzocht om het voorbeeld van zijn voorganger Thomas Tertius Noble te volgen en te verhuizen naar de Verenigde Staten, Lees meer

And God  shall wipe away all tears

Zo tegen de zomer, in de laatste Choral Evensong van dit seizoen, op 24 juni 2018, zingt De Schola Davidica een anthem met een hoopvolle blik op de (verre?) toekomst: ‘And I saw a new heaven’, een van de meest geliefde en gezongen Engelse koorwerken van Edgar Leslie Bainton (Londen 1880 – Sydney 1956).
Als zoon van een dominee werden Baintons muzikale talenten al snel duidelijk en werd hij ingezet in de kerk van zijn vader. Hij studeerde later aan de Royal School of Music bij Charles Stanford, zo’n beetje de grondlegger van de klassieke muziek in de 20e eeuw in Engeland en de componist van het koorgebed van deze Evensong. Bainton verhuisde later naar Newcastle en werd daar directeur van het conservatorium. Lees meer