Schola Davidica zingt Pärt’s ‘Magnificat’ in tintinnabuli stijl
Arvo Pärt, de beroemde componist uit Estland, schreef in 1989 een uitzonderlijk Magnificat in wat hij zelf noemde de tintinnabuli (=‘bel’)-stijl. Pärt werd hiertoe geïnspireerd door zijn mystieke ervaringen van chants, zoals de Schola Davidica ook regelmatig zingt. Kenmerkend hierbij is dat er twee stemmen samenwerken: één stem houdt een toon aan en de andere varieert daar tegen in en komt soms ook weer samen. In dit Magnificat zingt vaak de eerste sopraan een c, terwijl de tweede sopraan daar als het ware om heen cirkelt en soms samenklinkt op dezelfde noot, soms in een terts of kwint, maar ook regelmatig in een wringende dissonant van een halve of hele toon verschil. Als de mannen zingen is het de a die blijft klinken, al wordt die gezongen door steeds wisselende stemmen. Lees meer
